معنی کلمه عابد و هم خانواده آن
برای اطلاع از معنی کلمه عابد با این پست از لغتنامه تور دانش همراه باشید.
معنی عابد در لغتنامه دهخدا
در لغتنامه دهخدا، «عابد» چنین تعریف شده است:
بسیار عبادت کننده، کسی که عبادت خدا کند.
مقابل: فاجر و عاصی
از ریشه «عَبَدَ» به معنای پرستیدن و عبادت کردن است.
مثال:
«عابد شب‌زنده‌دار» – یعنی کسی که شب‌ها به عبادت می‌پردازد.
معنی عابد در فرهنگ فارسی
کسی که خدا را عبادت می‌کند، پرستنده، زاهد، اهل عبادت
تلفظ عابد
عابِد
/ābed/
هم‌خانواده کلمه عابد
عبادت، عبد، معبود، عبودیت، عبادی، عبید
مترادف عابد
پارسا، پرستشگر، پرستنده، زاهد، عبادتکار
معنی عابد و معبود
عابد: کسی که عبادت می‌کند (بنده، پرستنده)
معبود: آنکه عبادت می‌شود (خداوند، پروردگار)
پس:
- عابد بنده است،
- معبود خدایی است که او را می‌پرستند.
عابد کیست؟
«عابد» به شخصی گفته می‌شود که:
– وقت خود را صرف عبادت، نیایش و بندگی خدا می‌کند.
– معمولاً اهل زهد، پارسایی و پرهیز از گناه است.
– در متون دینی، عرفانی و ادبیات فارسی، نماد پاکی و نزدیکی به خداست.
معادل انگلیسی کلمه عابد
Worshiper یا Worshipper
Devotee
Pious person
God-worshipper
