معنی کلمه واقعه و هم معنی آن
وقتی درباره رخدادهای مهم تاریخی، اجتماعی یا حتی شخصی صحبت میکنیم، واژهٔ «واقعه» یکی از پرکاربردترین واژهها در زبان فارسی است. این کلمه علاوه بر معنای عمومی، در متون ادبی، مذهبی و تاریخی نیز کاربردهای ویژهای دارد و گاهی بار معنایی سنگینتری نسبت به «حادثه» یا «رویداد» پیدا میکند.
معنی «واقعه» در لغتنامه دهخدا
واقعه بهمعنای:
- حادثه، پیشآمد، رویداد
- بلا، مصیبت
- کارزار، جنگ
- روز قیامت (در متون دینی)
دهخدا «واقعه» را از ریشهٔ «وقع» عربی دانسته و برای آن معانی «افتادن»، «پیش آمدن» و «حادثه» آورده است.
معنی «واقعه» در فرهنگ فارسی
در فرهنگ فارسی معین و عمید:
- رویداد مهم
- حادثهای که رخ داده
- ماجرا
- صحنهٔ جنگ
- رخداد قابل توجه تاریخی یا اجتماعی
هممعنیهای (هم خانواده) واقعه
- حادثه
- رخداد
- رویداد
- ماجرا
- پیشامد
- سانحه
- اتفاق
- کارزار (در معنای جنگ)
تفاوت واقعه با حادثه و رویداد چیست؟
– واقعه معمولاً به رخدادی بزرگ، مهم و قابل توجه گفته میشود. بار معنایی آن سنگینتر است و بیشتر در متنهای رسمی، تاریخی و دینی استفاده میشود.
– حادثه به هر اتفاق غیرمنتظره و معمولاً ناگوار گفته میشود. بار معنایی منفی بیشتری دارد.
– رویداد معمولترین و خنثیترین واژه است؛ هر اتفاق کوچک یا بزرگ را شامل میشود و بیشتر در زبان روزمره و علمی کاربرد دارد.
بهطور خلاصه:
- واقعه = مهم/تأثیرگذار
- حادثه = ناگوار و غیرمنتظره
- رویداد = بیطرف و عمومی
جملهسازی با کلمهٔ واقعه
– دیروز در شهر ما واقعهای عجیب رخ داد.
– هیچکس انتظار چنین واقعهای را نداشت.
– پس از آن واقعه، همهچیز تغییر کرد.
– این واقعه برای من درس بزرگی داشت.
– در اخبار دربارهٔ یک واقعه مهم صحبت میکردند.
معادل انگلیسی کلمه «واقعه»
Event
Incident
Occurrence
Happening
(در معنای جنگ) Battle
(در معنای قیامت) The Day of Judgment / The Resurrection
