برای اطلاع از معنی کلمه بدعت با این پست از لغتنامه تور دانش همراه باشید.
معنی بدعت در لغتنامه دهخدا
چیز نو پیدا و بیسابقه، آیین نو، رسم تازه
معنی بدعت در فرهنگ فارسی
بدعت در لغت به معنای نوآوری و چیزی که تازه پدید آمده باشد است. اما در اصطلاح دینی، به خصوص در اسلام، معنای دقیقتری پیدا میکند.
مترادف بدعت
نوآوری، ابتکار، سنت ستیزی
متضاد بدعت
سنت گرایی
تلفظ کلمه بدعت
بِدعَت
/bed~at/
بدعت گزار یا بدعت گذار
املای این کلمه به صورت بدعت گذار صحیح میباشد.
معنی بدعت گذاری
بدعتگذاری به معنای ایجاد کردن یا رواج دادن چیزی جدید در دین که در آموزههای اصلی دین نیامده باشد است. به عبارت سادهتر، بدعتگذار کسی است که عملی را انجام میدهد یا عقیدهای را میپذیرد که در دین اسلام یا هر دین دیگری، مورد تأیید و تأکید قرار نگرفته است.
معنی کلمه بدعت در دین
در اصطلاح دینی، بدعت به هر عمل، عقیده یا آیینی گفته میشود که:
- جدید باشد: یعنی در زمان پیامبر یا ائمه اطهار (علیهم السلام) وجود نداشته باشد.
- به دین اضافه شده باشد: بدعت به معنای افزودن چیزی به دین است که از دین نیست.
- در دین وارد شده باشد: بدعت به معنای وارد کردن چیزی در دین است که از دین نیست.
- بدون دلیل شرعی باشد: یعنی دلیلی از قرآن یا سنت معصوم برای آن وجود نداشته باشد.
به عبارت سادهتر، بدعت یعنی کاری را انجام دادن یا عقیدهای را داشتن که در دین اسلام نیامده باشد.
انواع بدعت
بدعتها به دو دسته کلی تقسیم میشوند:
بدعت حسنه: برخی معتقدند که بدعتی وجود دارد که مفید و خوب است. مثلاً برگزاری نماز تراویح به جماعت در ماه رمضان که به دستور عمر بن خطاب انجام شد.
بدعت سیئه: این نوع بدعت مضر و بد است و از آن نهی شده است. مانند ایجاد خرافات و اعمال غیر منطقی به نام دین.
اهمیت موضوع بدعت
موضوع بدعت در دین اسلام بسیار مهم است، زیرا:
تغییر دین: بدعت باعث تغییر دین میشود و آن را از مسیر اصلی خود خارج میکند.
گمراهی: بدعت باعث گمراهی انسانها میشود و آنها را از راه راست دور میکند.
تفرقه: بدعت باعث ایجاد اختلاف و تفرقه بین مسلمانان میشود.
حکم بدعت
در اسلام، بدعت حرام و گناه کبیره است. پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (علیهم السلام) بارها مسلمانان را از بدعت نهی کردهاند و آن را خطر بزرگی برای دین دانستهاند.
نکات مهم درباره بدعت
هر نوآوری بدعت نیست: همه نوآوریها بدعت نیستند. برخی نوآوریها ممکن است مفید و لازم باشند، اما باید بر اساس اصول دین و با استفاده از عقل و دلیل انجام شوند.
تفاوت بین بدعت و اجتهاد: اجتهاد یعنی تلاش برای فهم احکام دین از طریق مطالعه و بررسی منابع دینی. اجتهاد میتواند به نوآوریهایی منجر شود که با اصول دین منافاتی ندارد. اما بدعت، بدون استناد به منابع دینی و بر اساس هوا و هوس انجام میشود.