معنی اغماض چیست و مترادف آن

در این پست از تور دانش با معنی و مفهوم اغماض و مترادف آن آشنا می‌شوید.

معنی کلمه اغماض

این کلمه به معنی چشم بر هم نهادن، چشم پوشی کردن، نادیده گرفتن و چشم فروخوابانیدن است.

قابل اغماض یعنی چه

چشم پوشیدنی

قابل اغماض به انگلیسی

negligible

مترادف اغماض

گذشت، عفو، بخشایش

اغماض در شعر فارسی

هرچه دیدیم درین باغ، ندیدن به بود
هر گل تازه که چیدیم نچیدن به بود

هر نوایی که شنیدیم ز مرغان چمن
چون رسیدیم به مضمون، نشنیدن به بود

زان ثمرها که گزیدیم درین باغستان
پشت دست و لب افسوس گزیدن به بود

زان شکرها که چشیدیم به امید تمام
زهر نومیدی از آنها به چشیدن به بود

هرکجا منزل آرام تصور کردیم
چون نفس راست نمودیم رمیدن به بود

گرچه بسیار مکیدیم لب لعل بتان
جگر سوخته خویش مکیدن به بود

دامن هرکه کشیدیم درین خارستان
بجز از دامن شبها، نکشیدن به بود

حرف هرکس که شنیدیم ز ارباب کمال
در شنیدن به مراتب ز رسیدن به بود

هر متاعی که خریدیم به اوقات عزیز
بود اگر یوسف مصری، نخریدن به بود

لذت درد طلب بیشتر از مطلوب است
نارسیدن به مطالب ز رسیدن به بود

سرو را بی ثمری باعث رعنایی شد
قامت از بار علایق نکشیدن به بود

خنده شیرازیه اوراق گل از هم پاشید
در دل غم زده چون غنچه خزیدن به بود

برق از مزرع ما با جگر سوخته رفت
تخم بی حاصل ما را ندمیدن به بود

گشت قلاب ز بیتابی ماهی محکم
زیر شمشیر حوادث نتپیدن به بود

جهل سررشته نظاره ربود از دستم
ورنه عیب و هنر خلق ندیدن به بود

موشکافی به بلای سیه انداخت مرا
به نظر پرده اغماض کشیدن به بود

سوخت از داغ یتیمی جگرم را گوهر
ورنه چون رشته به گوهر نتیندن به بود

خجلت بی ثمری عیش مرا دارد تلخ
نخل بی بار مرا زود بریدن به بود

مانع رحم شد اظهار تحمل صائب
زیر بار غم ایام خمیدن به بود

صائب تبریزی

🌸🌸🌸🌸🌸🌸

نی در پرواز زد، نی‌ سعی جولان کرد شمع
تا به نقش پا همین سیر گریبان‌ کرد شمع

خودگدازی محرم اسرار امکان گشتن است
هر قدر در آب خفت آیینه سامان‌ کرد شمع

دل اگر روشن نمی‌شد داغ آگاهی ‌که داشت
اینقدر ما را درین هنگامه حیران‌ کرد شمع

غفلت این انجمن درخورد اغماض دل است
عالمی را چشم پوشانید و عریان ‌کرد شمع

بیخودی‌ کن از بهار عافیت غافل مباش
رنگ ها پرواز داد و گل به دامان ‌کرد شمع

بر رخ ما ناز مشتاقان در مژگان مبند
کز تغافل خانهٔ پروانه ویران‌ کرد شمع

دل نه قدر آه فهمید و نه پاس اشک داشت
سبحه و زنار را با خاک یکسان‌ کرد شمع

درگشاد عقدهٔ هستی که دندانگیر نیست
از بن هر قطره اشک ایجاد دندان‌ کرد شمع

تا کجا زبن انجمن چشم هوس پوشد کسی
عضو عضو خویش اینجا صرف مژگان ‌کرد شمع

نور دل در ترک لذات جهان خوابیده است
موم تا آلودهٔ شهد است نتوان‌ کرد شمع

نیستی بیدل به داد خود نمایی می‌رسد
عاقبت خود را به رنگ رفته پنهان‌ کرد شمع

بیدل دهلوی