در این مقاله با معنی طنین و مترادف آن همراه توردانش باشید.
معنی طنین چیست؟
در لغت به معنی بانگ مگس و صدا است. آوایی که از درون انسان به گوشش میرسد را طنین گویند.
مترادف طنین
پژواک، نوا، آهنگ، بازتاب صوت، انعکاس صدا، زنگ، آواز
طنین انداز شدن : طنین انداختن یا افکندن به معنی بازتاب، پیچیدن و منعکس شدن صدا است.
طنین به انگلیسی : Resonance، voice، Sound
طنین در شعر فارسی
مولانا
ای آخرین سابق و ای ختم میوهها
وی چنگ درزده تو به حبل الله متین
شیرینیت عجایب و تلخیت خود مپرس
چون عقل کز وی است شر و خیر و کفر و دین
اندر بلا چو شکر و اندر رخا نبات
تلخی بلای توست چو خار ترنگبین
ای عارف معارف و ای واصل اصول
ای دست تو دراز و زمانه تو را رهین
از دست توست خربزه در خانهای نهان
در نی دریچه نی که تو جانی و من جنین
از تو کدو گریخت رسن بازیی گرفت
آن نیم کوزه کی رهد از چشمه معین
چون گوش تو نداشت ببستند گردنش
گوشش اگر بدی بکشیدیش خوش طنین
فی جیدها ببست خدا حبل من مسد
زیرا نداشت گوش به پیغام مستبین
گوشی که نشنود ز خدا گوش خر بود
از حق شنو تو هر نفسی دعوت مبین
ای حلق تو ببسته تقاضای حلق و فرج
بیگوش چون کدو تو رسن بسته بر وتین
حلقه به گوش شه شو و حلق از رسن بخر
مردم ز راه گوش شود فربه و سمین
باقیش برنویسد آن شهریار لوح
نقاش چین بگوید تو نقشها مچین
نقاش چین بگفتم آن روح محض را
آن خسرو یگانه تبریز شمس دین