معنی کلمه عالم و جمله سازی با آن

برای اطلاع از معنی کلمه عالم با این پست از لغتنامه تور دانش همراه باشید.

معنی عالم در لغتنامه دهخدا

چیزی است که بدان امری شناخته شود و علامت گذارده شود. در اصطلاح فلسفه ، عبارت از ماسوی اﷲ است یعنی جهان و آنچه آسمان محیط به آن است، انواع مخلوقات آید. بعضی گفته‌اند نام است برای آنچه دانسته شود بدان چیزی دیگر و بعد نامگذارده‌اند بر آنچه دانسته شود بدان خالق از هر نوعی از فلک و آنچه را در بردارد.

معنی عالم در فرهنگ فارسی

کلمه “عالم” در فارسی معانی مختلفی دارد که بسته به زمینه استفاده، متفاوت است. در زیر به برخی از معانی رایج این کلمه اشاره می‌کنم:

۱- عالَم به معنای دنیا: به کل هستی و جهان آفرینش اشاره دارد. این معنایی است که در بسیاری از متون دینی و فلسفی به کار می‌رود.

۲- عالِم به معنای دانشمند: در این معنا، عالم به شخصی گفته می‌شود که در یک یا چند رشته علمی، دانش و تخصص زیادی دارد. مانند عالم دین، عالم ریاضی و… .

۳- عالِم به معنای آگاه و باخبر: به کسی گفته می‌شود که از چیزی آگاه و باخبر است.

معنی عالم هستی

همه آنچه هست

عالم هستی به کل جهان آفرینش، از بزرگ‌ترین کهکشان‌ها تا کوچک‌ترین ذرات، اشاره دارد. این عبارت به همه چیزهایی که وجود دارند، از جمله:

ماده: شامل همه چیزهایی که جرم و حجم دارند، مانند ستاره‌ها، سیارات، انسان‌ها، حیوانات و گیاهان.

انرژی: نیرویی که باعث حرکت و تغییر در جهان می‌شود، مانند نور، گرما و صدا.

فضا: گستره بی‌انتهایی که همه چیز در آن قرار دارد.

زمان: جریان پیوسته‌ای که وقایع در آن رخ می‌دهند.

در قرآن کریم، عالم هستی به عنوان آیه‌ای از آیات خداوند و نشانه‌ای از قدرت و عظمت او توصیف شده است. بسیاری از آیات قرآن به نظم دقیق و پیچیدگی عالم هستی اشاره دارند و انسان را به تفکر و تأمل در این شگفتی‌ها دعوت می‌کنند.

در فلسفه و عرفان، مفاهیم مختلفی از عالم هستی ارائه شده است. برخی از این مفاهیم عبارتند از:

۱- عالم طبیعی: به جهان مادی و قابل مشاهده اشاره دارد.

۲- عالم غیب: به جهانی فراتر از درک حواس انسان و عالم مادی اشاره دارد.

۳- عالم مثال: به جهانی از ایده‌ها و صورت‌های مجرد اشاره دارد.

جمله سازی با عالم

به معنای دنیا:

• خداوند عالم را آفرید.
• در این عالم، هر چیزی جایگاه خود را دارد.
• انسان‌ها در طول تاریخ، تلاش کرده‌اند تا اسرار عالم را کشف کنند.

به معنای دانشمند:

• او عالمی بزرگ در زمینه فیزیک است.
• عالمان دینی، راهنمای مردم هستند.
• این کتاب توسط یک عالم مشهور نوشته شده است.

در معنای آگاه و باخبر:

• من نسبت به این موضوع، عالم نیستم.
• آیا شما از اخبار عالم مطلع هستید؟
• او به همه مسائل عالم آگاه است.

در معنای عالم بالا:

• برخی معتقدند که پس از مرگ، روح به عالم بالا می‌رود.
• در عرفان، عالم بالا به عنوان جایگاهی برتر از عالم مادی توصیف می‌شود.

مثال‌های ترکیبی:

• عالم هستی پر از شگفتی است.
• یک عالم واقعی، همواره در پی کسب دانش بیشتر است.
• او عالم به علوم مختلفی از جمله فلسفه، ریاضی و ادبیات بود.

عالم در شعر و ادب پارسی

در رهگذر باد چراغی که تو راست

ترسم که بمیرد از فراغی که تو راست

بوی جگر سوخته عالم بگرفت

گر نشنیدی، زهی دماغی که تو راست!

رودکی – رباعیات

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

چون نیست ز هر چه هست جز باد به دست

چون هست ز هر چه نیست نقصان و شکست

انگار که هر چه هست در عالم نیست

پندار که هر چه نیست در عالم هست

ابوسعید ابوالخیر – رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران