خانه / لغتنامه / معنی کلمه تنفیذ و تفاوت آن با تفویض
معنی کلمه تنفیذ

معنی کلمه تنفیذ و تفاوت آن با تفویض

برای اطلاع از معنی کلمه تنفیذ با این پست از لغتنامه تور دانش همراه باشید.

معنی تنفیذ در لغتنامه دهخدا

فرستادن، روان کردن فرمان.

معنی تنفیذ در فرهنگ فارسی

نفوذ کردن و گذشتن در چیزی مثل گذشتن تیر از نشانه، اجرا کردن و روان کردن فرمان و نامه، فرستادن حکم.

کلمه تنفیذ دو معنای اصلی دارد:

۱- اجرا و به فعل درآوردن:

  • اجرای حکم یا دستور: به معنای عملی کردن و به سرانجام رساندن حکم صادر شده توسط یک مقام یا مرجع قانونی است.
  • انجام و به پایان رساندن کار: به معنای عملی کردن و به سرانجام رساندن یک کار یا برنامه است.

۲- تأیید و رسمیت بخشیدن:

  • اعتبار بخشیدن به یک عمل حقوقی: به معنای تأیید و رسمیت بخشیدن به یک عمل حقوقی است که توسط شخص دیگری انجام شده است.
  • تأیید و امضا کردن یک سند: به معنای تأیید و امضا کردن یک سند توسط یک مقام یا مرجع قانونی است.

در هر دو مورد، تنفیذ به معنای عملی کردن و به سرانجام رساندن چیزی است، چه یک حکم یا دستور، یک کار یا برنامه، و یا یک عمل حقوقی.

علاوه بر این دو معنای اصلی، تنفیذ می‌تواند معانی دیگری نیز داشته باشد، مانند:

  • تحقق بخشیدن: به معنای به واقعیت تبدیل کردن یک ایده یا هدف است.
  • به اثبات رساندن: به معنای اثبات صحت و درستی چیزی است.
  • اقرار کردن: به معنای قبول کردن و تأیید کردن چیزی است.

تلفظ تنفیذ

تَنفیذ

معادل انگلیسی کلمه تنفیذ

authorization

affirmation

causing to penetrate

confirmation

تفاوت تنفیذ و تفویض

در حالی که تنفیذ و تفویض هر دو به واگذاری وظایف یا اختیارات به شخص دیگر مربوط می‌شوند، تفاوت‌های ظریفی بین آنها وجود دارد:

تنفیذ به معنای اجرا و به فعل درآوردن یک دستور، حکم، قانون، یا برنامه است. در واقع، تنفیذ کننده وظیفه دارد که آنچه را که به او ابلاغ شده است، به طور کامل و دقیق انجام دهد.

اما تفویض به معنای واگذاری اختیار تصمیم‌گیری و انجام کار به شخص دیگر است. در تفویض، فرد واگذارنده اختیار را به طور کامل به فرد دیگری منتقل می‌کند و آن شخص می‌تواند در مورد نحوه انجام کار به طور مستقل تصمیم بگیرد.

به عبارت دیگر، در تنفیذ، فرد اجرا کننده صرفاً یک ابزار برای انجام یک کار مشخص است، در حالی که در تفویض، فرد تفویض شده اختیار عمل بیشتری دارد و می‌تواند در مورد نحوه انجام کار خلاقیت و ابتکار به خرج دهد.

در اینجا چند نمونه برای درک بهتر تفاوت بین تنفیذ و تفویض آورده شده است:

  • تنفیذ: قاضی حکم صادر می‌کند و مأمور وظیفه دارد که آن حکم را اجرا کند. (در اینجا مأمور وظیفه دارد که حکم را به طور کامل و دقیق اجرا کند و هیچ اختیار دیگری ندارد.)
  • تفویض: مدیر شرکت وظایف مربوط به بازاریابی را به یکی از کارمندان خود تفویض می‌کند. (در اینجا کارمند اختیار دارد که در مورد نحوه انجام وظایف بازاریابی به طور مستقل تصمیم بگیرد.)

تنفیذ و تحلیف یعنی چه؟

معنی تنفیذ که در بالا به تفصیل توضیح داده شد. اما تحلیف به چه معناست؟

در اصطلاح سیاسی، تحلیف به مراسمی رسمی گفته می‌شود که در آن فردی که به تازگی به یک مقام دولتی یا سیاسی انتخاب شده است، سوگند یاد می‌کند که وظایف خود را به درستی و با صداقت انجام دهد. این سوگند معمولاً به طور علنی و در حضور مقامات و مردم صورت می‌گیرد.

به عنوان مثال:

تحلیف ریاست جمهوری: پس از انتخاب شدن رئیس جمهور، رهبر حکم ریاست جمهوری را به رئیس جمهور منتخب تنفیذ کرده و سپس مراسم تحلیف در مجلس شورای اسلامی برگزار می‌شود. در این مراسم، رئیس جمهور منتخب سوگند یاد می‌کند که به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پایبند باشد و از حقوق ملت ایران دفاع کند.

تنفیذ در حقوق چیست؟

در حقوق، تنفیذ به معنای اعطای اعتبار و رسمیت به یک سند یا عمل حقوقی است. به عبارت دیگر، تنفیذ به این معناست که یک سند یا عمل حقوقی از نظر قانونی معتبر و قابل اجرا شناخته می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *