لسان الغیب یعنی چه ؟ و لقب کیست؟

در این مقاله با معنی لسان‌ الغیب همراه توردانش باشید.

معنی لسان الغیب

لسان الغیب ریشه عربی دارد و از دو بخش لسان به معنای “زبان ” و بخش دیگر غیب به معنای “پنهان” تشکیل شده است.
به کسی گفته می‌شود که اسرار و حقایق پنهان و نهانی را بازگو می‌کند.

لسان الغیب لقب کیست؟

لسان الغیب لقب شاعر بزرگ حافظ شیرازی است. دلیل نام‌گذاری این لقب به حضرت حافظ به زمان فوت ایشان بازمی‌گردد.
ازآنجایی‌که مردم حافظ را به دلیل افکار و نگرشش، بی‌دین می‌دانستند اجاره خاکسپاری در شهر را ندادند. در این حال جروبحث شدیدی بین مردم مخالف و فرهیختگان بوجود آمد. در این بین یک نفر پیشنهاد کرد که فالی از کتاب حافظ برای این وضع بگیرند، کتاب شعر را به کودکی دادند و در فال این غزل بیرون آمد:

ﻋﯿﺐ ﺭﻧﺪﺍﻥ ﻣﮑﻦ ﺍﯼ ﺯﺍﻫﺪ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ ﺳﺮﺷﺖ
ﮐﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﺩﮔﺮﺍﻥ ﺑﺮ ﺗﻮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﻮﺷﺖ
ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﻧﯿﮑﻢ ﻭ ﮔﺮ ﺑﺪ ﺗﻮ ﺑﺮﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎﺵ
هرکسی ﺁﻥ ﺩﺭﻭﺩ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﮐﺎﺭ ﮐﻪ ﮐﺸﺖ
همه‌کس ﻃﺎﻟﺐ ﯾﺎﺭﻧﺪ ﭼﻪ ﻫﺸﯿﺎﺭ ﻭ ﭼﻪ ﻣﺴﺖ
همه‌جا ﺧﺎﻧﻪ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ ﭼﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﭼﻪ ﮐﻨﺸﺖ

با این غزل مردم متحیر گشته و بالاخره مراسم تدفین انجام می‌شود و حافظ از آن زمان ملقب به لسان الغیب می‌گردد.

لسان الغیب در انگلیسی

mystic tongue
Secret tongue

لسان الغیب در شعر فارسی

عطار در مظهر العجایب می گوید:

عشق گوید من بعالم آمدم
از برای دید آدم آمدم

عشق گوید گه نهانم گه عیان
من بجسم تو درآیم همچو جان

عشق گوید گر تو می‌خواهی مرا
رو بپوشان جامهٔ شاهی مرا

عشق گوید که لسان غیب من
این کتب را گفته‌ام بی عیب من

عشق گوید که بسی اسرارها
من دراین مظهر بگفتم بارها

عشق می‌گوید که این راز من است
بر سردست شهان باز من است

عشق می‌گوید که با حق راز من
از برون و از درون آواز من

عشق می‌گوید همه حیوان بدند
یک یکی در راه او انسان شدند

عشق می‌گوید که سلطانی کنم
باشه خود سرّ پنهانی کنم

عشق می‌گوید که دیدم رازها
مرغ معنی کرده است پروازها

عشق می‌گوید مدار حق منم
در معانی پود و تار حق منم

عشق می‌گوید نبی بر حق شتافت
زان بقرب حضرت اوراه یافت

عشق می‌گوید ولی بر من گذشت
تیر مهر او ز جان و تن گذشت

عشق می‌گوید علیٌ بابها
روزها گویم بتو زین بابها

عشق می‌گوید که بابم را شناس
وین معانی را بمظهر کن قیاس

عشق گوید چند می‌گویم بتو
سرّ اسرار نهانی تو بتو