معنی کلمه معاصر و هم خانواده آن

برای اطلاع از معنی کلمه معاصر با این پست از لغتنامه تور دانش همراه باشید.

معنی معاصر در لغتنامه دهخدا

هم عهد و هم زمانه

معنی معاصر در فرهنگ فارسی

کسی که بادیگری در یک عصر و زمان زندگی میکند.

مخالف کلمه معاصر

قدیمی

شاعر معاصر یعنی چه؟

شاعر معاصر به شاعری گفته می‌شود که در زمان حال یا زمان‌های نزدیک به آن زندگی می‌کند و شعر می‌سراید. این شاعران از نظر فکری، فرهنگی یا اجتماعی با زمان حال مطابقت دارند و در آثار خود از موضوعات و مضامین روزمره و مدرن سخن می‌گویند.

معاصر یعنی چند سال؟

تاریخ معاصر در جهان از پایان جنگ جهانی دوم شروع شده و تا به حال ادامه دارد. اما در ایران تاریخ معاصر از سال ۱۳۲۴ شمسی آغاز شده (مصادف با سال چهارم پادشاهی محمدرضا پهلوی) و تا کنون ادامه دارد. گاهی در برخی منابع نیز دوران معاصر را از ابتدای دوران قاجار تعریف می‌کنند.

اما پاسخ به این سؤال، به معنای کلمه “معاصر” بستگی دارد. اگر منظور از “معاصر” “هم‌زمان” یا “هم‌دوره” باشد، بازه زمانی آن می‌تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، اگر منظور از “معاصر” “نویسندگان معاصر ایران” باشد، می‌توان گفت که این نویسندگان در زمان حال یا زمان‌های نزدیک به آن زندگی می‌کنند. بنابراین، بازه زمانی این نویسندگان می‌تواند از چند سال پیش تا امروز باشد.

اگر منظور از “معاصر” “مدرن” یا “جدید” باشد، بازه زمانی آن معمولاً کوتاه‌تر است. به عنوان مثال، اگر منظور از “معماری معاصر” باشد، می‌توان گفت که این معماری از نظر سبک و فرم با معماری امروز مطابقت دارد. بنابراین، بازه زمانی این معماری معمولاً از چند دهه تا چند قرن است.

در برخی موارد، کلمه “معاصر” می‌تواند به معنای “مشابه” یا “هم‌شکل” نیز استفاده شود. در این موارد، بازه زمانی آن می‌تواند بسیار کوتاه باشد. به عنوان مثال، اگر منظور از “سبک معاصر” باشد، می‌توان گفت که این سبک از نظر فرم و ظاهر با سبک‌های امروز مطابقت دارد. بنابراین، بازه زمانی این سبک معمولاً از چند سال تا چند دهه است.

معاصر به انگلیسی

contemporary

contemporaneous

current

coeval

modern

معاصر در شعر فارسی

گردون کنایتی ز سر بام ما بود

کوثر حکایتی ز لب جام ما بود

سرسبزی شکوفه بستانسرای فضل

از رشحه مقاطر اقلام ما بود

خوش بوئی نسیم روان بخش باغ عقل

از نفحه معاصر ارقام ما بود

خورشید اگرچه شرفه ایوان کبریاست

خشتی ز رهگذار در بام ما بود

…

خواجوی کرمانی – دیوان اشعار – بدایع الجمال – شوقیات

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸